De term roze verzuim ken ik goed, maar de term “Quiet Quitter” kwam recentelijk op mijn pad. Het zette me aan het denken, vooral na een inspirerend gesprek met Petra de Bruijn, lid van het College van Bestuur van SILFO. Maar wat is nu precies een Quiet Quitter?
Quiet Quitters: De nieuwe uitdaging op de werkplek?
Tijdens mijn zoektocht naar deze term ontdekte ik dat Quiet Quitters werknemers zijn die hun taken netjes uitvoeren, maar daar blijft het ook bij. Dit doet me denken aan een voorfase van roze verzuim, waarbij medewerkers fysiek aanwezig zijn maar mentaal afwezig. De productiviteit verdwijnt langzaam, en dat is zorgwekkend.
Twee invalshoeken
Net als bij roze verzuim zijn er bij Quiet Quitters twee invalshoeken te onderscheiden. Aan de ene kant heb je de medewerkers die stiekem op zoek zijn naar een andere baan. Aan de andere kant zijn er de medewerkers die goed zijn in het managen van hun werk-privébalans. Dit laatste is interessant omdat het hen in staat stelt om bewust keuzes te maken over hun werk en leven, in plaats van zich te laten meeslepen in de ratrace.
In ons gesprek met Petra kwamen we al snel tot de conclusie dat die eerste groep Quiet Quitters inderdaad vergelijkbaar is met mijn eerste groep roze verzuimers. Maar laten we ons nu richten op die tweede groep. Zij hebben op een bepaald moment de afslag naar een andere manier van werken genomen. Ze zijn gestopt met het constant aanstaan en hebben geleerd om beter voor zichzelf te zorgen. Deze groep kan waardevolle lessen bieden aan de roze verzuimers, vooral op het gebied van zelfzorg en balans.
Lessen van Quiet Quitters
Zelf vind ik het soms lastig om niet altijd ‘aan’ te staan. Ik heb bewondering voor mensen die bewuste keuzes maken over wat ze wel of niet doen. Het gesprek met Petra heeft me nieuwe inzichten gegeven over hoe we in organisaties niet alleen naar roze verzuim moeten kijken, maar ook naar Quiet Quitters. Zij kunnen ons helpen om roze verzuim type II te voorkomen of op zijn minst te verzachten.
Bij mijn eerste ‘grote mensenbaan’ kreeg ik na een jaar een mentor die me leerde dat je tegen de muur moet lopen om te leren, maar dat het mijn taak is om je dat met 30 km/uur te laten doen in plaats van 120 km/uur. Het gaat erom dat je voldoende pijn ervaart om te leren, maar niet zo veel dat je beschadigd raakt. Dit is precies wat je voor al je medewerkers wilt: iemand die op hen let.
Quality Guards
Gelukkig heeft Petra een positievere term geïntroduceerd voor deze tweede groep: Quality Guards. Misschien kunnen we deze Quality Guards inzetten om de medewerkers die altijd ‘aan’ staan, te behoeden voor uitval.
Na ons gesprek kijk ik nu anders naar de mensen in organisaties. Zie ik naast de medewerkers die altijd ‘aan’ staan ook Quality Guards? En kan ik deze twee groepen aan elkaar koppelen? Ik geloof dat deze combinatie, naast een open oog en oor, cruciaal kan zijn om te voorkomen dat je je beste mensen verliest zonder dat je het doorhebt.
Laten we in gesprek gaan
Wil je meer weten? Laten we in gesprek gaan over generaties op de werkvloer, generatie Z, roze verzuim, Quiet Quitters en meer. Stuur me gerust een bericht via WhatsApp of klik op de knop hieronder. Samen kunnen we de uitdagingen op de werkvloer aanpakken en zorgen voor een gezondere, productievere omgeving voor iedereen!
Daar wil ik meer van weten!
Ik ga graag met je in gesprek over generaties op de werkvloer, generatie Z, roze verzuim, quiet quitters, en nog veel meer. Stuur me een bericht via whatsapp of onderstaande knop.